|
تنگ طه
وبلاگي شامل مطالب آموزشي دوره ابتدايي و مطالبي درباره روستاي تنگ طه
منوچهري كه به دليل توصيفهاي نابي كه از طبيعت و خصوصا بهار نموده او را شاعر طبيعت مي نامند شعري جالب دارد كه در آن از ابتدا تا بيت آخر به توصيف يك اسب مي پردازد و هر اندام و حركت اسب را به چيزي مانند مي كند و در بيت آخر كه هدف شاعر است به گلايه اي زيبا از شاه مي پردازد كه به او اسبي اينچنين داده است اما زين اسب را به او نداده است و اسب بدون زين هم مانند كوزه بدون دسته مي باشد كه هم حمل كردن كوزه بدون دسته مشكل است و هم احتمال افتادن كوزه و خرد شدنش خيلي زياد است همچنان هم سوار اسب بي زين شدن مشكل بوده و در صورتي كه اين سختي را هم تحمل نمايي باز احتمال فرو افتادن از اسب و زخمي شدن مي باشد .
« آفرین زان مرکب شبدیز فعل رخش خوی اعوجی مادرش و آن مادرش را، یحموم شوی گاه بر رفتن چو مرغ و گاه پیچیدن، چومار گاه رهواری چو کبک و گاه برجستن، چو گوی چون نهنگان اندرآب و چون پلنگان بر جبال چون کلنگان در هوا و همچو طاووسان به کوی درشود بی‌زخم وزجر ودر شود بی‌ترس و بیم همچو آذرشست، بتش همچومرغابی، به جوی پی زقوس وفش زدرع ورگ زموی وتن زکوه سرزنخل ودم زحبل وبرزسنگ و سم ز روی دیر خواب و زود خیز و تیز سیر و دور بين خوش عنان و کش خرام و پاکزاد و نیکخوی سخت پای وضخم ران وراست دست وگرد سم تیزگوش و پهن پشت و نرم چرم و خرد موی ابر سیر و باد گرد و رعد بانگ و برق جه کوه کوب و سهل بر و شخ نورد و راه جوی گور ساق و شیر زهره، یوز تاز و غرم تک پیل گام و کرگ سینه، رنگ تاز و گرگ پوی تیزچشم، آهن جگر، فولاد دل، کیمخت لب سیم دندان، چاه بینی، ناوه کام و لوح روی نیزه و تیغ و کمند و ناچخ و تیر و کمان گردن و گوش و دم و سم و زهار و ساق اوی اینچنین اسبی مرا داده ست بی زین شهریار اسب بی‌زین همچنان باشد که بی‌دسته سبوی »
در اين شعر شاعر انواع صنايع ادبي را به كار برده است كه از جمله آنها تلميح مانند بيت اول كه داستانهاي مختلف درباره چهار اسب معروف را به ياد مي آورد استعاره و تشبيه و مراعات نظير و واج آرايي و لف و نشر كه يكي از زيباترين لف و نشرهاي مرتب را در بيت يكي مانده به آخر دارد و به ترتيب گردن را به نيزه و گوش را در تيزي به تيغ ودم را به كمند و سم را در محكمي به سرنيزه موي را به تير و ساق را به كمان تشبيه كرده و به جز لف و نشر از مراعات نظيردر هر دومصراع بيت استفاده كرده و در مصراع اول فقط از ادوات جنگ نام برده و در مصراع دوم فقط از اندام بدن و همچنين از شش تشبيه هم در يك بيت استفاده نموده كه باز در نوع خود بي نظير است در بيت اول نام چهار اسب معروف را آورده است . شبديز اسب خسرو پرويز – رخش اسب رستم ، اعوجي از نژاد اسبهاي معروف عرب كه با آن به شكار شير مي رفتند ، يحموم نام چند اسب مشهور عرب از جمله يكي از اسبهاي امام حسين ( ع ) و نيز اسب هشام ابن عبدالملك كلنگ پرنده اي كه نام ديگر آن درنا مي باشد در بيت چهارم آذر شست نام ديگر سمندر جانوري دوزيست كه در افسانه ها مي تواند در آتش زندگي كند . واژه بتش يعني به آتش در برخي لهجه ها آتش را مخفف نموده و تش مي گويند . در بيت پنجم فش كاكل اسب است و درع هم به معني گياه تازه است كه كاكل اسب را به گياه تازه تشبيه كرده است در بيت هفتم كش خرام يعني خوش خرام و در بيت دهم شخ نورد يعني كوه نورد در بيت يازده غرم يعني ميش و قوچ كوهي كه تند مي دوند كرگ هم نام كرگدن است كيمخت نوعي چرم مرغوب ناچخ سنان و سرنيزه دو شاخه را گويند البته با توجه به سم اسب كه از تك سمها مي باشد همان معني سرنيزه را مي دهد . نظرات شما عزیزان:
وبت محشره موفق باشی
سلام ابوالفضل
خوبی؟ منو یادته؟ قبلا توی چت لوکس بلاگ صحبت کرده بودیم چند روزه مشغول جمع آوری بهترین وبلاگهای لوکس بلاگ هستم از تو هم دعوت می کنم با تبادل لینک عضو گروه ما بشی.. ابوالفضل بهم سر بزن منتظرتم
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها تبادل لينك هوشمند نويسندگان
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: